Hard werk

Zoals ik al eerder schreef heb ik bepaald geen vakantie. Ik reis en dat is hard werken. Dat gold zeker in Huacachina, een klein dorpje midden in de woestijn. Klik op de rode woorden in de komende tekst voor het bewijs.

Ik zei woestijn, ik bedoel eigenlijk een enorme zandbak.

Het hostel had een zwembad. De eerste in acht weken vakantie. Ik lag er drie keer per dag in.

Ook in de hangmat hadden we het erg druk.

We maakten tochten in een sandbuggy. Ik heb mijn dosis achtbaan voor de komende jaren gehad, die dingen gaan namelijk best hard over de duinen heen.

Het toppunt was nog wel het sandboarden. Drie dagen achter elkaar.

21 oktober 2005 | 04:43 | categorie: reisdagboek Zuid-Amerika
Reacties

wauw hanna, te gek! doet je camera het nog wel na al die foto's in het zand?

Geplaatst door Merel op 24 oktober 2005 om 00:27

oeiii, wat zwaar allemaal........:)

Geplaatst door carla op 24 oktober 2005 om 12:11

Wow. sandboarden lijkt me erg gaaf, al zou ik meer voor sandskieen gaan. Lijkt me wel pijnlijk als je valt

Geplaatst door Merel op 24 oktober 2005 om 15:06

Eg wel hard werrukuh: in een zandbak spelen, zwemmen, slapen, gemotoriseerd bolderkarren, zandsleeën. Nou ja, als je weer in NL bent, is het afgelopen. Kun je weer de luie student spelen ;-]

Geplaatst door Chamza op 24 oktober 2005 om 21:32

zwemmen, strand spelen, bolderkarren, slapen, het lijkt s´oog wel!

Geplaatst door Wes op 25 oktober 2005 om 00:41

ik ben blij dat jullie allemaal begrijpen hoe zwaar ik het heb :)

@merels: de camera heeft enige korrels opgelopen ja. laten we het maar souvenirs noemen. en ik ben 100 keer gevallen, maar pijn doet het niet, het is best mul zand. daarentegen keken de mensen die dubbel over de kope vlogen ietsje minder blij.

@family: veeeel groter dan schier. en ik kijk ernaar uit om op de vu uit te rusten de komende maanden!

Geplaatst door Hanna. op 25 oktober 2005 om 01:48