Hey Hanna!

Ik vroeg gister aan Karlijn of je nog in leven was en ze raadde me je weblog aan....wist dat je daar op schreef maar wist niet waar....

Ik was benieuwd er zijn veel doden gevallen in zuid peru bij een busongeluk en moest aan je denken.....

Ik heb je verhalen gelezen en ze zijn heerlijk, ik ben jarloers. Ongelooflijk allemaal he zo mooi, maar zo arm en bovenal zo'n andere gedachtegang...

Geniet met volle teugen en sla het allemaal op, ondertussen lees ik gewoon je verhalen verder.

Liefs Machteld!