Hier op Schier

Negen uur. Ik word wakker van een fluitende waterketel. Mijn moeder zet thee en ik draai me nog eens om.

Kwart over negen. Ik word wakker van het trillen van de wekker op mijn telefoon. Ik kijk op het schermpje: geen smsjes, geen gemiste oproepen. Mooi zo. Ik ben namelijk op vakantie.

Onder de douche. Het warme water zit rechts, dat weet ik wel na al die jaren. Mijn moeder is terug van bakker Klontje, met suikerbrood en vloerkadetjes. De lucht is grijs dus de koffie drinken we binnen. 'Weet je nog, zaterdag, toen het zo heerlijk warm was?' Ja, dat weet ik nog. Ik fietste rond in hemd en korte broek.

Jaren terug maakten we zandkastelen in de branding in deze week vakantie. Een ander aantal jaren terug regende ik zeiknat op de hei, en reken maar dat je nergens kunt schuilen. En altijd wind. Daarom houd ik van de wadden.

De plastic tuintafel staat op mijn slaapkamertje. Om mij heen liggen studieboeken, aantekeningen, oefententamens. Ook dat is al sinds mijn eindexamen een bekend ritueel.

Met potlood schrijf ik een stukje. De regen houdt langzaam op. Straks fiets ik naar de bibliotheek die maar twee keer per week een paar uur open is. Links paarden, rechts konijnen in het weiland.

De versiering van koninginnedag hangt nog in alle straten van het dorp. Snel typ ik mijn stukje over, beantwoord een enkel mailtje. Dan snel weer weg hier. Door de duinen fietsen moet ik. Computers horen niet bij Schiermonnikoog.

3 mei 2004 | 14:25 | categorie: vakantie