Ik kom thuis en neem meeAls je thuis komt van iets intensiefs als een kampweek met autistische kinderen ben je in je hoofd nog ergens anders. Je kan erover praten maar je vindt tegelijk dat mensen het toch niet snappen. Sfeer is amper uit te leggen en ook autisten moet je zien om te begrijpen. Ik pakte net mijn rugzak uit die de hele week meeging tijdens de uitjes die ik met mijn groepje maakte. Spulletjes zonder geldelijke waarde: - plattegrond van de dierentuin in Arnhem, met boter-kaas-en-eieren tegen de verveling terug in de file Zelfde categorie, niet op de foto: Reacties
Dat meisje dat danst en neuriet wil ik zien....... Geplaatst door Eefje op 23 oktober 2004 om 19:51en een flink besmettelijk kampvirus ook... Geplaatst door nieske op 25 oktober 2004 om 14:16ik haat wildwaterbanen. die wildwaterbaan was echt zooo tof. en dat meisje wil je zeker zien, maar ik vind het niet netjes om foto's van de kinderen ongevraagd op het net te plaatsen... ik wil weer fotos van loze dingen! (dat takje bijvoorbeeld!) Geplaatst door Deejvit op 28 oktober 2004 om 23:43hmmm, dat kampvirus, is dat besmettelijk?? Het lijkt mij wel een leuk virus aan je verhaaltje te lezen! Maar zonder gekheid, afgezien van slaapgebrek en blauwe plekken is zo'n kamp een coole ervaring! Leuk dat je erbij was! Geplaatst door Patrick op 30 oktober 2004 om 23:07Mijn eerste kennismaking met een URL? ben nog niet bevirusd met het URL virus, maar dat is ook veel moeilijker voor mij dat het autistenvirus. Gaaf, Hanna heeft een website en ik heb 'm gevonden :) Wat een mooie foto van mooie spulletjes! Van het onderste rijtje heb ik het eerste streepje niet (de foto's, maar die komen nog!), tweede en derde streepje zijn al weer minder geworden, en vierde, vijfde en zesde streepje heb ik heeeeeel erg ook en ga ik ook blijven hebben. Geplaatst door Fieke (ook besmet en buschauffeur van de groene moppenbus) op 2 november 2004 om 22:42 |