Lijdenstijd

De meest gestelde vraag aan mij afgelopen maart was: 'Wanneer ga je weg?' Mijn antwoord was vaak 'voor Pasen'.
En dat is gelukt: 27 maart begon ik te lopen. Zo heb ik tenminste de volle twee maanden die ik wilde. Begin juni moet ik terug zijn - wat klinkt dat ongelooflijk ver weg. Ruim genoeg tijd heb ik zo om naar Santiago te lopen, en ik weet niet eens of ik dat wel haal. Maar het plan is van wel, en ik schat dat het in totaal ongeveer 40 dagen zal duren. Al mijmerend bedacht ik me vandaag dat dat even lang is als de lijdenstijd.

Sommige mensen vasten in de lijdenstijd en ik heb dat de afgelopen jaren ook een aantal keer gedaan: van alcohol, koffie en vlees. Dit jaar niet, omdat ik geen zin had in een alcoholloos huisartsencertificaatsfeestje. Maar dit lopen is gewoon een verlaat vasten. Niet van alcohol wederom, want dat accepteren Fransen niet. En ook niet van vlees want dat maakt mee-eten met een gastgezin of medepelgrim nodeloos ingewikkeld.
Hoe lijd ik dan? Gebrek aan frequent en fysiek contact met vrienden en familie (tot nu toe kan ik het goed hebben, maar toch: het is een lange tijd). Weinig internet: ik heb soms wifi, maar niet vaak, en gezien het feit dat mijn iphone normaal gesproken ongeveer aan mijn handen zit vastgegroeid is dat nogal wat. Oh, en niet onbelangrijk: het eten. Ik mis bruin brood, boeren Hollandse kaas, karnemelk, pindakaas en apenkoppen.
Dat is wat er ontbreekt. Dan het lijden tijdens het lopen: te warm, te koud, te nat, tas te zwaar, weg te lang, voeten te vermoeid, het gebeurt allemaal. Niet continu, maar af en toe vraag je je wel af: waarom doe ik dit?

Omdat het het grootste deel van de tijd vooral heel fijn is om hier te zijn en iedere dag als enig doel te hebben een stukje verder te komen, blijf ik nog even (lijden).

En als illustratie in het kort mijn paasdagen:

Stille zaterdag
Dag 4
Etappe: Pimbo - Pomps
Afstand: 28 km
Tijd 8:05 - 16:05
Weer: alles tussen een beetje zon en plenzende regen - vaker nat dan droog maar meestal niet koud met genoeg kleren
Slaapplek: Gite d'etape communal, €10 incl soort van avondeten

Tijdens het lopen luister ik fragmenten van Mattheus en Johannes Passion. Verder ben ik heel prettig alleen en mijmer vooral.

Eerste Paasdag
Dag 5
Etappe: Pomps - Arthez-de-Béarn
Afstand: 9,5 km
Tijd 9:15- 11:45
Weer: jas aan, trui uit; eigenlijk aangenaam weer dus maar nogal wisselend
Slaapplek: Gite de la boulangerie Broussé, €28 incl repas (15+13)

Het paasontbijt is wat treurig, want ik sliep alleen in een enorm lelijke gite en ik heb slechts oud brood en wat jam uit een koelkast. Korte etappe omdat de gite in de volgende plaats dicht is.
Ik vier Pasen door tijdens het lopen flarden van paasdingen te zingen en 'Vrede voor jou' voor Otis, die vanmorgen wordt gedoopt.
De middag is louter luieren en het avondeten is vorstelijk (zie vorige post).

Tweede Paasdag
Dag 6
Etappe: Arthez-de-Béarn - Sauvelade
Afstand: 18 km
Tijd 9:00 - 14:15
Weer: 50 tinten grijs met daaruit continu regen. Geen enkel stukje blauwe lucht.
Slaapplek: Gite-auberge communal Le Petit Laa , €8

Deze gite is open, maar de bijbehorende epicerie is nog dicht (want het seizoen is nog niet begonnen (denken ze)). Dus ik heb geen avondeten, maar de Denen van middelbare leeftijd die ook in de gite zijn adopteren vanaf vandaag mij en de Amerikaanse (die van het eerste stukje) die opeens ook nog aan komt lopen - ze koken extra veel en geven ons eten, tegen betaling uiteraard. Zeer gezellig; ze noemen het een camino family, waarover later meer.

2 april 2013 | 18:45 | categorie: camino